Bezpieczna przyszłość Twojej organizacji

W obliczu szybkiego postępu w dziedzinie technologii cyfrowych, firmy coraz częściej zdają sobie sprawę, że bezpieczeństwo ich infrastruktury informatycznej jest kwestią priorytetową. Jak skutecznie zabezpieczyć poufne dane i utrzymać ciągłość operacyjną w obliczu zaawansowanych zagrożeń cybernetycznych? Odpowiedzią na te wyzwania są dwie innowacyjne koncepcje: Secure Access Service Edge (SASE) oraz model Zero Trust. Dzięki nim przedsiębiorstwa mogą projektować nowoczesne sieci, łącząc kompleksowe zabezpieczenia, optymalną wydajność i uproszczone zarządzanie. 

Tradycyjne podejście do bezpieczeństwa sieciowego koncentrowało się na użyciu zapór ogniowych i sieci VPN, zakładając, że wszyscy użytkownicy i urządzenia są godni zaufania. Wraz z rozwojem chmury publicznej, aplikacji opartych na modelu SaaS, pracy zdalnej i korzystania z urządzeń mobilnych, to podejście stało się jednak niewystarczające. Dzisiejsi atakujący są w stanie omijać tradycyjne środki ochronne, wykorzystując podatności w sieci. 

Secure Access Service Edge (SASE) to nowoczesny model bezpieczeństwa sieciowego, który łączy funkcje sieciowe i zabezpieczające w jedną spójną architekturę, opartą głównie na usługach chmurowych. SASE oferuje szereg zabezpieczeń, takich jak bezpieczne bramy internetowe, usługi zapory ogniowej, prewencja utraty danych, oraz dostęp do sieci oparty na modelu Zero Trust, z funkcjonalnościami sieciowymi, takimi jak SD-WAN (Software-Defined Wide Area Networking). 

• Bezpieczeństwo w chmurze: SASE wykorzystuje infrastrukturę chmurową do świadczenia usług bezpieczeństwa, eliminując potrzebę lokalnej infrastruktury i redukując poziom złożoności. 
• Ochrona z wykorzystaniem modelu Zero Trust: SASE przyjmuje zasady “nigdy nie ufaj, zawsze sprawdzaj”, umożliwiając organizacjom definiowanie szczegółowych polityk dostępu na podstawie tożsamości użytkownika, profilu urządzenia i kontekstu danych. 
• Integracja sieci i zabezpieczeń: SASE integruje funkcje sieciowe i zabezpieczające w jedną platformę, umożliwiając organizacjom stosowanie spójnych polityk bezpieczeństwa. 
• Globalne punkty obecności (PoP): SASE korzysta z globalnej sieci punktów obecności, co ogranicza opóźnienia w połączeniach i wspiera optymalizację trasy ruchu.

 

Tradycyjnie sieci komunikacyjne i środki bezpieczeństwa były rozpatrywane jako odrębne obszary. Ta konwergencja umożliwia jednak organizacjom dynamiczne wdrażanie środków zabezpieczeń na samym brzegu sieci, co gwarantuje bezpieczny dostęp i ochronę dla wszystkich użytkowników i urządzeń, niezależnie od ich lokalizacji. 

Poprzez integrowanie funkcji sieciowych i zabezpieczających, SASE eliminuje konieczność kierowania ruchu do scentralizowanych bram bezpieczeństwa, co skutkuje redukcją opóźnień i poprawą ogólnej wydajności. Ponadto zapewnia jednolite zasady i kontrole bezpieczeństwa dla wszystkich punktów końcowych oraz zasobów w chmurze, niezależnie od tego, gdzie znajduje się użytkownik końcowy. 

• Prostsza infrastruktura: Dzięki SASE, firmy mogą skonsolidować różnorodne funkcje zabezpieczeń i sieci w jednej usłudze opartej na chmurze, co prowadzi do redukcji złożoności infrastruktury i usprawnienia operacji. 
• Lepsza wydajność: Wykorzystując globalną sieć punktów obecności (PoP), SASE optymalizuje trasowanie ruchu, zmniejszając opóźnienia i gwarantując szybką i płynną jakość użytkowania. 
• Zwiększona skalowalność: Chmurowa architektura SASE umożliwia organizacjom elastyczne dostosowywanie poziomu zabezpieczeń do zmieniających się potrzeb biznesowych, co przyczynia się do zwiększenia skalowalności. 
• Niższe koszty: Przez eliminację potrzeby posiadania lokalnej infrastruktury i redukcję ruchu w sieci, SASE może skutkować obniżeniem kosztów operacyjnych i zapewnieniem przewidywalnych modeli cenowych. 

 

Architektura SASE staje się coraz popularniejsza, a kolejne organizacje z różnych sektorów zaczynają dostrzegać korzyści płynące z konsolidacji i uproszczenia architektury zabezpieczeń sieciowych. Wiodące firmy badawcze i doradcze prognozują, że globalny rynek SASE w najbliższych latach odnotuje znaczący wzrost, a to z kolei zaowocuje uznaniem SASE za przyszłość bezpieczeństwa sieciowego.  

Model Zero Trust stał się kluczowym frameworkiem dla bezpieczeństwa. Kładzie nacisk na nieustanne potwierdzanie tożsamości, precyzyjne zasady dostępu i mikrosegmentację w celu zabezpieczenia zasobów przedsiębiorstwa. Poprzez przyjęcie założenia, że żadnemu użytkownikowi ani urządzeniu nie można całkowicie ufać, Zero Trust dostarcza wyższy poziom ochrony zarówno przed wewnętrznymi, jak i zewnętrznymi zagrożeniami. 

• Zasada minimalnych uprawnień: Użytkownicy i urządzenia otrzymują jedynie niezbędny, minimalny poziom dostępu do wykonywania swoich zadań, co skutecznie redukuje potencjalne szkody związane ze skompromitowanym kontem lub urządzeniem. 
• Stałe uwierzytelnianie: Zero Trust zapewnia ciągłe uwierzytelnianie tożsamości użytkownika i weryfikację urządzenia, bez konieczności angażowania użytkownika w proces (Single Sign-On). Dzięki temu prawa dostępu są dynamicznie dostosowywane na podstawie bieżącej oceny ryzyka. 
• Precyzyjna kontrola dostępu: Dostęp do istotnych zasobów jest udzielany na podstawie precyzyjnych zasad, uwzględniających różnorodne czynniki, takie jak tożsamość użytkownika, profil bezpieczeństwa urządzenia i dane kontekstowe. 
• Mikrosegmentacja: Zero Trust propaguje podział sieci na mniejsze, izolowane segmenty, co prowadzi do utworzenia stref ograniczających ruch w sieci oraz ograniczających wpływ zdarzeń związanych z bezpieczeństwem. 

 Dotychczasowe strategie bezpieczeństwa opierały się na obronie zewnętrznego obwodu sieciowego, zakładając, że wszystko, co znajduje się wewnątrz sieci, jest zaufane. Niemniej jednak, w obliczu rozwijających się zagrożeń, które potrafią obejść tradycyjne środki ochrony i swobodnie przemieszczać się wewnątrz sieci, to podejście staje się niewystarczające. 

W przeciwieństwie do tych tradycyjnych podejść, filozofia Zero Trust wprowadza koncepcję mikrosegmentacji, która polega na podziale sieci na mniejsze, izolowane segmenty, z każdym z nich posiadającym swoje własne kontrole bezpieczeństwa. Takie podejście ma na celu zapobieganie ruchowi bocznemu oraz ograniczanie potencjalnych skutków ewentualnego naruszenia, trzymając je w ramach ściśle określonego obszaru. Dzięki mikrosegmentacji organizacje zyskują zwiększoną przejrzystość ruchu w sieci, co umożliwia skuteczniejsze monitorowanie, kontrolowanie i szybszą reakcję na zdarzenia związane z bezpieczeństwem.